JAKUB BĄKOWSKI
instalacja
10 - 14.12.2001
Jakub Bąkowski (ur.1971r.) studiował w pracowni fotografii w ASP w Poznaniu. Dyplom uzyskał w 2001 roku. Swoje prace artystyczne prezentował dotychczas na kilku wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii ON Poznań, Galerii Miejskiej Arsenał Poznań, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie, Galerii Entropia Wrocław, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku.
Podstawowym medium kształtującym artystyczne wypowiedzi Jakuba Bąkowskiego jest fotografia. Ale nie jest to fotografia traktowana jako "tradycyjne" odwzorowanie rzeczywistości, tj. nie jako materia /np. na papierze fotograficznym/ sama w sobie, mniej lub bardziej estetyczna. Dla Bąkowskiego zapis fotograficzny, jak i film wideo, stanowi tylko pretekst albo punkt wyjścia do budowania własnych sytuacji artystycznych, instalacji. Zresztą tego typu podejście do medium fotograficznego wyznacza obecnie bardzo ważne aspekty sztuki współczesnej. Od wielu lat artyści wykorzystują fotografię w przeróżnych instalacjach interdyscyplinarnych co znakomicie ukazała i podsumowała ostatnia, dziesiąta wystawa Documenta w Kassel. Można powiedzieć, że fotografia przeżywa w sztuce obecnej swoisty renesans, rozkwit medialny i znaczeniowy. l nie dotyczy to już, jak się wydaje, samego eksperymentu jakiemu fotografia była poddawana np. na początku wieku XX, w czasach wielkiej awangardy, czy w latach siedemdziesiątych, czyli rozkwitu sztuki konceptualnej, ale stanowi ona teraz równoprawne "narzędzie" do budowania sytuacji artystycznych. Tak też traktuje ją Jakub Bąkowski. W jego realizacjach fotografia jest często integralnie zespolona z innymi elementami jego instalacji np. z tapczanem, wanną i bez tego kontekstu staje się "bezużyteczna". Poszukiwania twórcze artysty zmierzają w wielu kierunkach, gdyż oprócz wspomnianych instalacji "fotograficznych", realizuje on także działania typu performance, oraz eksperymentuje z filmem wideo. Pewnym wyróżnikiem aktywności artystycznej Jakuba Bąkowskiego jest jego pedantyczna wręcz dbałość o szczegóły poszczególnych realizacji i za razem doprowadzanie procesu twórczego do niezbędnego minimum, zarówno w sensie użycia materialnych przedmiotów jak i procesu intelektualnego. A podstawowym problemem w tych pracach jest człowiek i jego zależność od świata współczesnej cywilizacji.
