MICHAŁ BAŁDYGA
RÓWNOWAGA / BALANCE (performance)
15.01.2007
Michał Bałdyga (ur.1980 r. w Warszawie); studiował na kierunku edukacji artystycznej – grafika, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, filii w Cieszynie. W roku 2006 zrobił dyplom w Pracowni Rzeźby prof. Jana Berdyszaka w ASP w Poznaniu. Uzyskał wyróżnienie Galerii AT w konkursie na najlepszy dyplom w ASP Poznań im. Marii Dokowicz (2006). Prace prezentował na wystawach indywidualnych w Cieszynie, Bielsku Białej, Warszawie. Zrealizował wiele akcji performance w ramach m.in. „Incydent – Przekraczanie granic”, Tesin, Czechy, „Exploring Realisty” Uppsala, Szwecja, „Interieur”, Poznań, Bielsko Biała, „Śląsk Activ”, Katowice, „Arterie”, Poznań. Wiecej na stronie http://www.baldygamichal.info/
Michał Bałdyga zajmuje się w sztuce grafiką, rzeźbą i przede wszystkim akcjami typu performance, które w procesie mentalnym są szczególnie nakierowane na jego personalną kondycję fizyczną i psychiczną. Swoją dotychczasową twórczość artystyczną tak charakteryzuje: „Zainteresowania moje skupiają się na aranżacjach przestrzeni według starożytnych technik, na symbolach, oraz oddziaływaniu i znaczeniu kolorów i kształtów. Pierwszym etapem twórczości była cielesność i jej asymetria. Od pewnego czasu zajmuję się asymetrią poszukując jej źródła w swoim życiu; przeszłości i teraźniejszości. Tworzę przy tym własny rodzaj sztuki walki. Stwarzam formy walki z prozaicznymi barierami, które życie stawia człowiekowi. Rytualna walka i zwycięstwo pokazuje możliwość budowania własnego poczucia wartości poprzez tworzenie rytuału życia. Źródeł i inspiracji szukam w swoich przeżyciach. Odczytuję stosunek do mojej osoby, do problemów fizyczności, zdarzeń wokół mnie. Pracuję także ze swoją przeszłością, z pamięcią wydarzeniową, tworząc terapeutyczną przestrzeń swojego rozwoju. Pamięć jest w moich pracach nie tylko inspiracją, ale jest przede wszystkim tworzywem. Moje realizacje artystyczne są pod tym względem specyficzne, mówię o wydarzeniach, które mnie zmieniły, pomogły zrozumieć, przekształciły moją strukturę myślenia, czy wpłynęły na mój rozwój. Pamięć nie jest tutaj statyczna, lecz jest traktowana jako proces tworzenia. Szukam odpowiedzi na pytanie o stosunek przeszłości do przyszłości. Moja biografia i pamięć osadzona w przeszłości jest częścią tych prac. Nie jest li tylko inspiracją, lecz jest istotną ich treścią. Korzystam z pamięci szczególnych doświadczeń dając świadectwo indywidualnego przejawienia się w tym świecie”.
