KATARZYNA KUJAWSKA MURPHY
25.04 - 06.05.2016
Katarzyna Kujawska Murphy; studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (1991-1997), oraz w Central Saint Martins College of Art and Design w Londynie (1995-96). Obecnie prowadzi Pracownię Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Była kuratorem wielu międzynarodowych wystaw w Polsce i Japonii. Jest laureatką Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (Ogólnopolski Przegląd Malarstwa, ″Promocje’97″, Legnica). W 2011 roku została wyróżniona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oznaką honorową ″Zasłużony dla Kultury Polskiej″. Uczestniczyła w wielu sympozjach międzynarodowych, m.in. w Columbia University i w School of Visual Arts w Nowym Yorku, Kyoto University w Japonii. Swoje prace artystyczne z zakresu rysunku, malarstwa, instalacji, wideo prezentowała na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Japonii, Anglii, Korei, Niemczech, Włoszech, USA. Mieszka i pracuje w Londynie oraz w Poznaniu.
Katarzyna Kujawska Murphy; studied at the Academy of Fine Arts in Poznan (1991- 1997) and Central Saint Martins College of Art and Design in London (1995-96). Currently she leads the Studio of Drawing at the University of Arts in Poznan. She was a curator of many international exhibitions in Poland and Japan. She is a laureate of the Ministry of Culture and Arts (National Review of Painting, "Promocje'97" Legnica). In 2011 she was awarded with a distinction of honor "Meritorious for Polish Culture" by the Ministry of Culture and National Heritage. Participated in many international symposiums, including Columbia University and the School of Visual Arts in New York, Kyoto University in Japan. Her artistic works in drawing, painting, installation, video, presented at numerous individual and group exhibitions in Poland, Japan, England, Korea, Germany, Italy, USA. She lives and works in London and Poznan.
Więcej / more: http://kujawska-murphy.com/
„Najważniejszy aspekt wystawy to obiekt pożądania („object petit a” – Jacques Lacan), a to prowadzi do pragnienia nie - w relacji do obiektu, ale w relacji do jego braku. W proces realizacyjny wkradają się interwały z nieistotnością. Istnienie w czasie sprawia, że ludzkie indywiduum nie jest istotą ciągłą, lecz szeregiem kolejnych postaci, osobnych zdarzeń. Będąc ciągle jakimś sobą ciągle jest się innym sobą. Tożsamość wiecznie umyka. Ostatecznie jednak mamy poczucie tej tożsamości, czujemy, że „my” to „my”. Dzieje się tak wyłącznie za sprawą pamięci. To jedynie pamięć łączy nasz zmieniający się w czasie podmiot w jedno. Część wystawy to film skupiający się na wywiadach i ich analizie przeprowadzonych w Westbeth Community w NYC z mieszkającymi tam artystami”. [Katarzyna Kujawska Murphy]
