INGE MAHN (Niemcy)
OJ, LU-LU, LU-LU-LU
13 - 24.11.2006
Inge Mahn (ur.1943 r. w Teschen); studiowała w latach 1964-1971 w Pracowni Rzeźby Josepha Beuysa w Staatlichen Kunstakademie Düsseldorf. Prowadziła zajęcia ze studentami na wielu uczelniach w Niemczech. Prace wystawiała na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych m.in. w PS 1, New York, Künstlerhaus Bethanien, Berlin, Diane Brown Gallery, New York, Kunsthalle, Helsinki, Städt. Galerie im Lenbachhaus, Monachium, Apollohuis, Eindhoven, Galerie Bruster, Wuppertal, Emerson Gallery, Berlin, oraz brała udział w wielu wystawach zbiorowych w Niemczech, Włoszech, Hiszpanii, Anglii, Danii, Francji, Szwecji, Norwegii, Islandii. Uczestniczyła m.in. w „Documenta 5”, w Kassel (1973) i „Zeitlos”, w Hamburger Bahnhof, Berlin (1988).
Inge Mahn należy obecnie do jednych z najbardziej znanych i cenionych artystek w Niemczech. W sztuce zajmuje się przede wszystkim rzeźbą i instalacją. Na początku twórczości budowała obiekty rzeźbiarskie (np. meble, domy, kolumny), przeznaczone hipotetycznie - jak sama twierdzi - dla postaci ludzkich, aczkolwiek występowały one bez nich i w finalnym efekcie zawsze były obiektami dla widzów; stanowiąc intrygującą (sytuacyjną) grę intelektualną z potencjalnym odbiorcą. Podstawowym materiałem jakiego używa do tworzenia swoich obiektów jest zazwyczaj biały gips (generalnie materiały „nieszlachetne”, „tymczasowe”). I najczęściej nie są one tym, czym moglibyśmy je nazwać, logicznie pojąć i usystematyzować w naszym oglądzie świata. Jak trafnie pisał o tej twórczości Hans Sahl: „Inge Mahn należy do pokolenia, które nie jest skłonne przyjąć, że wszystko jest dane raz na zawsze. (…) Pojęcia, o których sądzono, że będą niezmiennie trwałe, stały się dziś wymienne - lekki i ciężki, stały i płynny, ważny i nieważny. (…) Przedmioty nabrały doraźnego charakteru, który w każdej chwili może zostać uznany za niebyły. (…) Instalacje Inge Mahn są zewnętrzną oznaką poczucia niepewności naszego świata. Rzeczy zaczęły zastanawiać się same nad sobą, wątpić w siebie i swoje przeznaczenie. Rozpływają się w kryzysie tożsamości pomiędzy „już nie” a „jeszcze nie”, między preindustrialną czystością a technologicznym „zepsuciem”. (…) Prace Inge Mahn to zamieniony w sztukę fałszywy trop społeczeństwa w jego patetycznym poszukiwaniu zagubionych związków.”
Prace artystyczne Inge Mahn zawsze integralnie współbrzmią z przestrzenią, w której są prezentowane. Nie inaczej jest z mobilną instalacją p.t. „Oj, lu-lu, lu-lu-lu”, która powstała z myślą o parametrach sali Galerii AT.
Więcej na stronie Wikipedia
Inge Mahn (born 1943 in Teschen); studied in studio Joseph Beuys, in Staatlichen Kunstakademie Düsseldorf (1964-71). Since 1993 she was professor in Kunsthochschule Weissensee in Berlin. Active in the fields of sculprure and installation. Art works she exhibit e.g. in PS 1, New York, Künstlerhaus Bethanien, Berlin, Diane Brown Gallery, New York, Kunsthalle, Helsinki, Städt. Galerie im Lenbachhaus, München, Apollohuis, Eindhoven, Galerie Bruster, Wuppertal, Emerson Gallery, Berlin, and in group exhibitions in Germany, Italy, Spain, England, Denmark France, Sweden, Norway, Iceland.e.g. „documenta 5” in Kassel (1973), „Zeitlos” in Hamburger Bahnhof, Berlin (1988). Artist lives and works in Berlin.
