brzoska2011 - Galeria AT

SŁAWOMIR BRZOSKA

Płynna tożsamość. Pamięci Paula Wirza

Liquid identity. Memory of Paul Wirz

14 - 25.03.2011

Sławomir Brzoska realizuje wiele działań, które można określić jako wideo-performance, mające związki z jego podróżami. Odwołują się one do samej idei wędrówki / podróży, postawy nomadycznej lub są wyrazem tęsknoty za pierwotną naturą człowieka. Wystawa “Płynna tożsamość” składała się z projekcji dwóch filmów była hołdem złożonym przez artystę wybitnemu szwajcarskiemu etnologowi Paulowi Wirzowi (1892-1955), badającemu m.in. ludy Nowej Gwinei.

Wystawa „Płynna Tożsamość” związana jest z projektem o tej samej nazwie, który zamierzam przeprowadzić wraz z papuaskimi dziećmi latem 2011 roku. Dedykuję ją szwajcarskiemu etnologowi i kolekcjonerowi, Paulowi Wirzowi, który w latach 30. XX wieku badał Papuę, przywożąc stamtąd nie tylko dzieła sztuki, ale i setki fotografii. Tam zmarł w 1955 roku.

Urzekło mnie zdjęcie prezentowane podczas projekcji filmu „Der Wilde Weisse” autorstwa Renatusa Zürchera z udziałem jego syna w szwajcarskim Kunstverein w Binningen w październiku 2009 roku. Antropolog stoi na nim wśród wysokich traw w pełnym rynsztunku wojownika, wypatrując coś albo kogoś, znajdującego się poza kadrem. To fascynujące, ale i niepokojące zdjęcie.

Być może Paul Wirz pozwolił sobie w tamtym nie skażonym cywilizacją świecie na rozbudzenie głęboko skrytej, autentycznej ludzkiej natury. (Sławomir Brzoska)

Sławomir Brzoska carries out many activities that can be described as video performances, related to his travels. They refer to the very idea of wandering/travel, the nomadic attitude or are an expression of longing for the original nature of man. The "Liquid Identity" exhibition, consisting of the screening of two films, is a tribute paid by the artist to the outstanding Swiss ethnologist Paul Wirz (1892-1955), who researched, among others, peoples of New Guinea.

The "Liquid Identity" exhibition is related to the project of the same name, which I intend to carry out together with Papuan children in the summer of 2011. I dedicate it to the Swiss ethnologist and collector, Paul Wirz, who explored Papua in the 1930s, bringing back not only works of art, but also hundreds of photographs. He died there in 1955.

I was charmed by a photo presented during the screening of the film "Der Wilde Weisse" by Renatus Zürcher with the participation of his son at the Swiss Kunstverein in Binningen in October 2009. The anthropologist stands there among the tall grass in full warrior gear, looking for something or someone outside the frame. It's a fascinating but disturbing photo. Perhaps Paul Wirz allowed himself, in that world untainted by civilization, to awaken the deeply hidden, authentic human nature. (Sławomir Brzoska)

(A) Dolina Baliem, Papua, Indonezia (powiększ +)

Przebywając w Papui przyszła mi na myśl idea, by w jakiś sposób zaangażować się w zachowanie choć części tamtej kultury. Poznając warunki, w jakich żyją ludzie z dala od miast, odwiedzając prowizoryczne, sklecone z patyków szkoły, w których brakowało podstawowych warunków do nauki i pracy, widząc jednocześnie entuzjazm tamtejszych ludzi i dzieci, postanowiłem wrócić i spędzić tam kilka tygodni, pracując z najmłodszymi Papuasami, umożliwiając im artystyczną kreację. Obiecałem, że przywiozę materiały i narzędzia: papier, kredki, farby, pędzle i postaram się rozbudzić ich potencjał artystyczny zanim nie jest za późno. (S. Brzoska)

While in Papua, the idea of somehow getting involved in preserving at least part of that culture came to my mind. Learning about the conditions in which people live far from cities, visiting makeshift schools made of sticks that lacked basic conditions for learning and working, and seeing the enthusiasm of the people and children there, I decided to return and spend a few weeks there working with the youngest Papuans. , enabling them to create artistic creations. I promised that I would bring materials and tools: paper, crayons, paints, brushes and I would try to awaken their artistic potential before it is too late. (S. Brzoska)