Galeria AT

 
 
 
 
Widzieć poprzez słuchanie
 
 
 
Bohaterami tej wystawy są rzeczy, a nie autor, który je tu pokazuje.
 
Dla mnie najważniejszą cechą rzeczy jest byt.
 
Byt jest odczuwalny, kiedy utożsamiamy się z rzeczą.
 
Potrzebne jest skupienie, wewnętrzna cisza i chęć słuchania.
 
Słowa często przeszkadzają.
 
Wydaje mi się, że dla odczucia rzeczy ważniejsze jest ich słuchanie niż widzenie. Widzenie jest bardziej związane z naszą wolą i stąd bardziej agresywne niż słuchanie. Często widzenie nie potrafi przeniknąć do środka rzeczy.
 
Słuchanie wymaga od nas ciszy i skupienia.
 
Nasłuchiwać głosu bytu, głosu rzeczy.
 
Słyszeć ciszę. Słyszeć milczenie.
 
Należy bardzo delikatnie traktować rzeczy.
 
Tu autor jedynie może prosić o niezakłócanie spokoju rzeczom.
 
One są w swej własnej samotności.
 
Ale wydaje mi się, iż one nie są smutne.
 
Czuć w nich akceptację siebie samych.
 
Próbę opracowania przyrządu do przenoszenia głosu rzeczy wykonał autor.
 
 
Koji Kamoji (jesień 2002)
  
back