JAROSŁAW KOZŁOWSKI
WYLICZANKA / COUTING-OUT RHYME
17 – 21.01.2005
Jarosław Kozłowski w swojej dotychczasowej twórczości artystycznej podejmował przede wszystkim krytyczno-analityczny dyskurs ze sztuką. Sztuką jako ideą autonomiczną, która nie przynależy do rzeczywistości potocznej. W latach siedemdziesiątych, gdy artysta zajmował się sztuką pojęciową, refleksją konceptualną, jego wypowiedzi artystyczne nawiązywały bardzo często do filozofii, zwłaszcza logiki. Realizował prace analizujące w jakimś sensie sam język sztuki, czy stereotypowe rozumienie dzieła sztuki. Jedną z najistotniejszych form wypowiedzi był dla niego w tamtym czasie rysunek. Jak sam twierdził: „Rysunek jest bliski myśleniu. To najbardziej bezpośredni zapis idei i emocji, a zarazem najbardziej analityczny, wolny od rytuałów warsztatowych. /.../ Dla mnie na przełomie lat 60-tych i 70-tych /rysunek/ stał się podstawowym narzędziem rozpoznania tajemnicy języka sztuki i kształtowania świadomości artystycznej.”Tworzył wówczas m.in. cykle rysunkowe (ważone, mierzone), w których „badał” samą naturę aktu rysowania, istotę rysunku jako samodzielnego dzieła sztuki. Ważnym aspektem w sztuce Kozłowskiego jest także czas – zarówno ten tzw. realny (wyznaczany przez zegary), jak i ten umowny kształtujący nasze personalne pojmowanie rzeczywistości. W ostatnich latach artysta zrealizował wiele instalacji - często z wykorzystaniem tzw. „przedmiotów gotowych” (np. mebli, zegarów); tworzył prace, w których prowadził szczególną (przesyconą gorzką ironią i prowokacją intelektualną) grę z widzem tj. „Miękkie zabezpieczenie”, „Przedmioty tymczasowe”, czy cykl p.t. „Standardy europejskie......”
