JAROSŁAW KOZŁOWSKI
STANDARDY EUROPEJSKIE - WERSJA POLSKA / EUROPEAN STANDARDS - POLISH VERSION
11 - 15.10.1999
Twórczość Jarosława Kozłowskiego jest generalnie związana ze sztuką, która prowadzi krytyczno-analityczny dyskurs z samą sobą jak i z rzeczywistością percepcji zmysłowych tj. widzenie, słyszenie. Przed laty artysta był bliski refleksji konceptualnej w sztuce; realizował prace, które charakteryzowały się dużym nasyceniem intelektualno-filozoficznej analizy świata. Tworzył wówczas m.in. cykle rysunkowe /ważone, mierzone/, w których "badał" samą naturę aktu rysowania, istotę rysunku jako dzieła artystycznego. Podniósł rysunek, dotychczas traktowany najczęściej jako szkic wstępny do realizacji obrazu czy rzeźby, do rangi samodzielnego i istotnego dzieła sztuki. W swoich procach artystycznych Jarosław Kozłowski poddawał w wątpliwość (zadając ważne pytania w sztuce) oczywistości i stereotypy myślenia w sztuce i co za tym idzie sam fakt bycia artystą, "producentem" dział plastycznych, wizualnych. Przyjął postawę krytyczną i jednocześnie sceptyczną wobec tworzenia faktów artystycznych, będąc tym samym artystą nonkonformistycznym i w jakimś sensie nieprzejednanym w swoich poglądach, głęboko wierzącym w sztukę jako najwyższą wartość w życiu człowieka. Jako wysokiej klasy intelektualista i humanista w swoich realizacjach artystycznych prowadzi z widzem wyrafinowaną i szczególną grę. Prowokuje i definiuje wyraźnie własny punkt widzenia rzeczywistości, co jest widoczne szczególnie w jego ostatnich pracach, instalacjach, w których wykorzystuje tzw. przedmioty gotowe, z najbliższego otoczenia tj. budziki, meble, lampy, książki, telewizory, itd. i noszących jakże nośne i adekwatne tytuły np. "Miękkie zabezpieczenie", "Przedmioty tymczasowe", czy "Kuchnia - wersja nomadyczna”. Sztuka Kozłowskiego obejmuje całą personalną sferę życia, którą analizuje nieustannie (w czasie - pojęciu stanowiącym dla artysty jeden z kluczowych problemów), i która może być "przydatna" do formułowania kolejnych pytań w sztuce.
