ZBIGNIEW TASZYCKI
bez tytułu
15 - 19.12.2003
Dla Zbigniewa Taszyckiego przestrzeń to podstawowy element i główny motyw w jego języku sztuki. Zawsze twórczo odnosił się do określonego miejsca, w których wystawiał prace i ono w danej chwili, budowało jego sposób myślenia; sposób dochodzenia do konkretnych rozwiązań twórczych. Dotyczy to zarówno duchowego przekształcania zastanej przestrzeni, jak i czysto fizycznej „ingerencji” w jej obszar. W swoich realizacjach Taszycki znacznie poszerza, z założenia użytkowe, pojmowanie „architektury wnętrz”. Jego realizacje artystyczne osadzone są przede wszystkim w szeroko pojmowanej idei sztuki; z nią prowadzi wewnętrzny dialog, do niej się bezpośrednio odnosi. Proponuje w swoich pracach rozmowę o wartościach uniwersalnych, o harmonii i logice świata. W dotychczasowej twórczości Zbigniewa Taszyckiego można generalnie wyróżnić trzy podstawowe elementy szczególnie charakteryzujące jego prace, które określają meritum intelektualne i duchowe jego podejścia do sztuki. Architektura - traktowana przede wszystkim jako duchowy aspekt rozumienia atmosfery wnętrza pomieszczenia, z którym za każdym razem artysta nawiązuje personalny kontakt i specyficznie przetwarza je np. podkreślając /ujawniając/ jego fizyczny wymiar lub kształt. Kolor - w pracach artysty wielokrotnie pojawia się barwa czerwona, często totalnie aranżująca ściany sal wystawowych np. w Tallinn Art Hall w Tallinie /1996 r./, czy w Galerii Bunkier Sztuki w Krakowie /1997 r./. Z jednej strony kolor czerwony jest dla artysty pretekstem do zmiany optyki przestrzeni ekspozycyjnej /jej wizualnego zniekształcenia, iluzyjnego pomniejszenia/, z drugiej strony, do nasycenia /pobudzenia/ przestrzeni, „agresywnym” dla zmysłów, ale i ciepłym odcieniem. Artysta maluje także abstrakcyjne, monochromatyczne obrazy /stanowiące niejednokrotnie integralną część całej aranżacji/, ograniczając się do używania w nich jedynie barwy czerwonej. Kolor niebieski natomiast, pojawiający się w pracach jest dla artysty swoistym „narzędziem” do prowadzenia przekornej gry z naszą wyobraźnią. Używając niebieskiej barwy inicjuje atmosferę nierealności przestrzeni i poczucie wyobcowania w niej. Światło - ten element aranżacji w pracach artysty odgrywa szczególnie istotną rolę. Prawie każda realizacja artysty wykorzystuje precyzyjnie przemyślany walor oświetlenia, który istotnie współgra i integralnie dopełnia całość wypowiedzi artystycznej.
