HANNA ŁUCZAK
STRUNY / STRINGS
24.11 - 05.12.2008
Dotychczasowa twórczość Hanny Łuczak jest wielowątkowa, mieni się bogactwem odniesień symbolicznych, stanowi niejednokrotnie wyrafinowaną grą prowadzoną z widzem i z samą sobą. Do realizacji prac artystka wykorzystuje wiele różnych mediów tj. rysunek, malarstwo, przedmioty gotowe, dźwięk, tekst, fotografię czy wideo. Ta różnorodność medialna - łączenie różnych języków wypowiedzi - pozwala jej na swobodne kształtowanie przekazu, zarówno mentalnie jak i formalnie. Wiele swoich instalacji, czy aranżacji przestrzennych, artystka odnosi do poszukiwania własnej tożsamości w świecie gestów, znaków, obrazów. Są one bardzo często nasycone personalnym przeżyciem, wspomnieniem z przeszłości (np. dzieciństwa); są w jakimś sensie rodzajem „represji wspomnień”. Jednym z najważniejszych środków wypowiedzi artystycznych Hanny Łuczak był i jest rysunek, traktowany autonomicznie i bardzo często stanowiący postać totalną, aranżującą i anektującą całą przestrzeń wystawową; będący procesem, jak twierdzi sama artystka, „prostym i bezpośrednim, spełniającym się tu i teraz, bez chemii i bez dodatkowych ceremonii”. Są to zapisy rysunkowe odnoszące się do symbolicznych znaków, ideogramów, „magicznych zaklęć”, intuicyjnej swobody kreacyjnej oraz do pokładów Pamięci, jak pisze Luiza Nader: „pamięci, w których poszukuje śladów podmiotu. (…) Łuczak buduje podmiot od punktu zero, wychodząc od towarzyszącego mu zapomnienia, obiektu, który został utracony (i którego może nigdy nie było), a którego poszukiwanie wprawia procesy psychiczne w życiodajny ruch. Z jej rysunków i instalacji wyłania się obraz, w którym królestwo Ja to nie sfera kantowskiego Rozumu, ale nieświadomość, pragnienie snu. Jest to jednak sen, w którym uczestniczą również stale przemieszczające się obrazy pamięciowe, sen prowadzący do przebudzenia - z fantazji rzeczywistości.”
