JACEK JAGIELSKI
RYDWAN / CHARIOT
15 - 19.10.2001
Poszukiwania artystyczne Jacka Jagielskiego zawsze bazowały na szeroko pojmowanej rzeźbie, na twórczym poszukiwaniu własnej tożsamości w relacji z przestrzenią. Artysta realizuje obiekty przestrzenne, w których zestawia "tradycyjne" materiały rzeźbiarskie tj. np. ceramika, kamień, brąz z przedmiotami gotowymi tj. ptasie pióra, meble, etc. Tajemnica prac realizowanych przez Jagielskiego zawiera się na styku /lub "pomiędzy"/ różnych materii, często irracjonalnych, kontrastujących ze sobą, istniejących na granicy możliwości statyki i ruchu, czy praw grawitacji. Sens sztuki jaką się zajmuje rodzi się w procesie precyzyjnie konstruowanej swoistej gry z wyobraźnią. Jego obiekty budowane z piór, kamieni, desek, metalu, istniejące w naprężeniu, zawieszeniu, niejednokrotnie na granicy praw fizyki, wyrażają niepokój egzystencjalny i jednocześnie inspirują do pytań o istotę sztuki i życia. Z drugiej strony istotnym problemem w jego realizacjach jest czas - dynamika i ulotność czasu, traktowanego zarówno personalnie jak i w kategoriach uniwersalnych. Efemeryczność jaka występuje w pracach artysty skłania widza do personalnej refleksji nad ontologią bytu jednostkowego. Wywiązuje się tu intymny dialog pomiędzy światem kreowanym w subtelnych, bazujących na niuansach i odwołujących się często do natury obiektach przestrzennych a personalną, pełną wątpliwości i niepokoju rzeczywistością człowieka.
