Galeria AT

 

MAREK WASILEWSKI
 
SŁOWNIK / WÖRTERBUCH
 
9 - 13.12.2002
 

 

Dotychczasowa aktywność artystyczna Marka Wasilewskiego  skupiała się przede wszystkim na szeroko pojmowanej sztuce wideo. Wykorzystywane przez niego  rejestracje filmowe  były  umiejętnie osadzane w instalacjach multimedialnych aranżujących przestrzeń galerii, która w jego sztuce odgrywa istotną rolę; jest niejednokrotnie stymulatorem podejmowanych decyzji kreacyjnych. Ale wydaje się, że rozpatrując twórczość Marka Wasilewskiego należy skupić się w pierwszy rzędzie  na  ”pojemności merytorycznej”,  sensach,  zawartych w realizowanych przez niego obrazach filmowych, które  warunkują /scalają/ wszystkie pozostałe elementy języka jego wypowiedzi artystycznych. Artysta realizuje filmy, które ukazują najczęściej proste, prozaiczne zjawiska, wyjęte z codziennej, otaczającej go rzeczywistości. Z tym, że obraz filmowy nie jest nam przekazywany do  jednoznacznego odczytania, bezpośredniego rozpoznania elementów świata. Tak było na przykład w krótkich filmach  wideo, które artysta zrealizował na Florydzie /podczas stypendium Fundacji Fulbrichta/. W filmach Paradigmatics i American Dream Wasilewski, z jednej strony odnosi się do najbliższego otoczenia, miejsca swojego zamieszkania, z drugiej strony do mitologii amerykańskiego konsumeryzmu. W procesie kadrowania /stosowania zbliżeń filmowych/ obraz filmowy  traci tu swoją rozpoznawalną czytelność, staje się w jakimś sensie abstrakcyjny i intrygująco tajemniczy. Jak zauważa Robert Arnold: “Prace te są kontynuacją prowadzonych przez Marka Wasilewskiego eksploracji granic pomiędzy nic nie znaczącym chaosem i bezforemnością świata, a znaczeniami narzucanymi przez racjonalny ludzki umysł, które mylone są z rzeczywistością samą w sobie.” Istotnym i integralnym dopełnieniem prac artysty jest dźwięk, który  warunkuje stronę wizualną obrazu filmowego, stanowiąc  swoiste “poszerzenie” przestrzeni odbioru.  Prace Wasilewskiego skłaniają się do minimalistycznego i analitycznego traktowania języka wypowiedzi artystycznej i są w dużej mierze personalistyczne. Ostatnie realizacje artysty, w których nie używa medium wideo, badają, ogólnie mówiąc, relacje zachodzące pomiędzy językiem /znakami ikonicznymi budującymi słowo, tekst/, a obrazem realnego świata i wiążące się z tym, manipulacyjne mechanizmy języka za pośrednictwem którego poznajemy rzeczywistość.